۲۹ بهمن ۱۳۸۸

حرف زن یکیه!

پارسال همین موقع/

یه نگا به خودم می ندازم میبینم سر تا پام کأنه درخت سبز شده.کاپشن و شلوار و مقنعه اداره ..همینجور اتفاقیا؟ دیگه انقد خودمو سبز دیدم به خودم میگم عمرأ اگه تا 10 سال دیگه من سبز بپوشم.



یک سال بعد از اون مونولوگ تاریخی/

کاپشن و شلوار و اینا که هیچ، خودکار و بند ساعت و سایر متعلقاتم هم ناگزیرانه جوانه زدن

۲ نظر:

ذهن ِآشفته گفت...

نکته‌ی جالب این پست برای من این بود که تازه فهمیدم تو دختری!

ليوان گفت...

لايك واسه حرفت
و واسه يكي موندنش :)